گردآورنده: آزاده خیابانی، دکتری بیوتکنولوژی مواد غذایی
تیروئیدیت هاشیموتو یکی از شایع ترین اختلالات تیروئید در کشورهای توسعه یافته است. علائم این بیماری حتی زمانی که با دارو درمان می شود، ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. مطالعات نشان می دهد که رژیم غذایی و سبک زندگی نقش حیاتی در بهبود هاشیموتو دارند، زیرا علائم در بسیاری از افراد حتی با مصرف دارو نیز ادامه می یابد. به علاوه، برای بسیاری از افرادی که علائم را نشان میدهند، دارو تجویز نمیشود، مگر اینکه سطوح هورمونی آنها تغییر کند.
تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی می تواند به بهبود عوارض ناشی از هاشیموتو کمک کند. برای مثال، حذف برخی مواد غذایی ممکن است سبب کاهش التهاب به عنوان یک عامل محرک در هاشیموتو گردد. به علاوه، این تغییرات ممکن است به کاهش یا جلوگیری از آسیب تیروئید ناشی از افزایش آنتی بادی های تیروئید کمک کند و وزن بدن، قند خون و سطح کلسترول را کنترل نماید. از آنجا که هر فرد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو به طور متفاوتی به درمان پاسخ می دهد، رویکرد فردی بسیار مهم است.
رژیم های غذایی برای کمک به درمان تیروئیدیت هاشیموتو
رژیم های غذایی بدون گلوتن و غلات
بسیاری از مطالعات نشان می دهد که احتمال ابتلا به بیماری سلیاک در افراد مبتلا به هاشیموتو بیشتر از سایر افراد است. به این ترتیب، متخصصان توصیه می کنند این افراد از نظر بیماری سلیاک نیز غربالگری شوند. برخی شواهد نشان می دهد که رژیم های غذایی بدون گلوتن و غلات برای افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مفید است. در یک مطالعه 6 ماهه روی 34 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، رژیم غذایی بدون گلوتن باعث کاهش سطح آنتی بادی تیروئید و در عین حال بهبود عملکرد تیروئید و سطح ویتامین D در مقایسه با گروه کنترل شد.
رژیم غذایی پروتکل خود ایمنی
رژیم غذایی پروتکل خود ایمنی (AIP) برای افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی طراحی شده است. در این رژیم غذایی ترکیبات بالقوه مضر مانند غلات، لبنیات، شکر افزوده، قهوه، حبوبات، تخم مرغ، الکل، آجیل، دانه ها، قندهای تصفیه شده، روغن ها و افزودنی های غذایی حذف می شوند. در یک مطالعه 10 هفته ای بر روی 16 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، این رژیم غذایی به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را بهبود بخشید و سطح نشانگر التهابی پروتئین واکنشی C (CRP) را به طور قابل توجهی کاهش داد.
رژیم غذایی بدون لاکتوز
عدم تحمل لاکتوز در میان افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو بسیار شایع است. اگر به عدم تحمل لاکتوز مشکوک هستید، حذف لبنیات ممکن است به بهبود مشکلات گوارشی و همچنین عملکرد تیروئید و جذب بهتر دارو کمک کند. البته این استراتژی ممکن است برای همه کارساز نباشد، زیرا برخی از افراد مبتلا به هاشیموتو لبنیات را به خوبی تحمل می کنند.
رژیم غذایی ضد التهابی
التهاب ممکن است نیروی محرکه تیروئیدیت هاشیموتو باشد. به این ترتیب، یک رژیم غذایی ضد التهابی غنی از میوه ها و سبزیجات مختلف به طور قابل توجهی علائم را بهبود می بخشد. مطالعه ای بر روی 218 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو نشان داد که نشانگرهای استرس اکسیداتیو، وضعیتی که باعث التهاب مزمن می شود، در افرادی که میوه و سبزیجات بیشتری مصرف می کردند کمتر بود.
رژیم غذایی حاوی مواد غذایی کامل
پیروی از یک رژیم غذایی حاوی مقدار کمی قند افزوده و مواد غذایی فرآوری شده، اما حاوی مواد غذایی کامل و غنی از مواد مغذی به بهبود سلامت، ثبات وزن و کاهش علائم هاشیموتو کمک می کند. در این رژیم غذایی سبزیجات، میوه ها، پروتئین ها، چربی های سالم و کربوهیدرات های غنی از فیبر استفاده می شود.
مکمل های مفید در هاشیموتو
چندین مکمل به کاهش التهاب و آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک می کند. همچنین افراد مبتلا به این بیماری بیشتر در معرض کمبود برخی مواد مغذی هستند و به مصرف مکمل ها نیاز دارند. مکمل های مفید شامل سلنیوم، روی، کورکومین (فواید سلامتی بخش کورکومین)، ویتامین D، ویتامین های B کمپلکس، منیزیم و آهن می باشند. در صورت عدم کمبود ید، مصرف مکمل با دوزهای بالای ید ممکن است منجر به عوارض جانبی در افراد مبتلا به هاشیموتو شود. توجه شود که از مکمل های تجویز شده توسط پزشک متخصص استفاده شود.
مواد غذایی مفید در هاشیموتو
رژیم غذایی غنی از مواد مغذی به کاهش شدت علائم و بهبود سلامت کلی در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک می کند. مواد غذایی مفید شامل میوه ها، سبزیجات، چربی های سالم، پروتئین حیوانی، غلات بدون گلوتن، دانه ها، آجیل و کره آنها، لوبیا و عدس، لبنیات و جایگزین های غیر لبنی غنی شده با کلسیم و ویتامین D، ادویه ها، گیاهان دارویی و چاشنی ها می باشد.
مواد غذایی مورد اجتناب در هاشیموتو
حذف یا محدود کردن برخی مواد غذایی مانند قند افزوده و شیرینی، فست فود و مواد غذایی سرخ شده، غلات تصفیه شده، مواد غذایی بسیار فرآوری شده و گوشت، غلات و مواد غذایی حاوی گلوتن ممکن است به کاهش علائم هاشیموتو و بهبود سلامت کلی کمک کند. برخی از سبزیجات کروسیفروس از خانواده کلم و محصولات سویا حاوی گواتروژن هستند که ممکن است در تولید هورمون تیروئید اختلال ایجاد کنند. مشاوره با متخصص تغذیه در بیماری های خودایمنی و دریافت رژیم غذایی خاص هر فرد به بهبود علائم تیروئیدیت هاشیموتو بسیار کمک می کند.
سایر نکات مربوط به سبک زندگی
مطالعه ای که روی 60 زن مبتلا به هاشیموتو انجام شد، نشان داد که انجام تمرین های کاهش استرس به کاهش افسردگی و اضطراب آنها، بهبود کیفیت کلی زندگی و کاهش آنتی بادی های تیروئید کمک می کند. علاوه بر این، برای افزایش جذب و بهبود عملکرد، بهتر است داروهای تیروئید با معده خالی حداقل 30 تا 60 دقیقه قبل از صبحانه یا حداقل 3 تا 4 ساعت بعد از شام مصرف شوند.
برای دریافت اطلاعات تکمیلی به مقاله های (نشانه های کمبود ید در بدن)، (مواد غذایی سرشار از ید)، (اسپیرولینا و سلامتی) و (مزایای شگفت انگیز جلبک دریایی) مراجعه نمایید.