صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی به توسعه بازار موجود کمک می‌کند. شرایط کشورهای مختلف می‌تواند بر صنایع غذایی آن‌ها تاثیر گذاشته و توانایی تولید برخی از محصولات غذایی را نداشته باشند. برای رفع نیاز به این مواد غذایی، دولت‌ها تصمیم می‌گیرند به صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی رو بیاورند. هدف از این کار، درآمد برای کشور صادرکننده و تامین نیازهای کشور واردکننده است. در ادامه تمامی مراحل و چالش‌های پیش روی صادرکنندگان و واردکنندگان صنایع غذایی و کشاورزی را بررسی می‌کنیم.
آنچه در این مقاله میخوانید :
مراحل صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی
برای فروش محصولات صنایع غذایی و کشاورزی در بازارهای جهانی باید از مراحل صادرات مواد غذایی اطلاع داشته باشید. قوانین صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی را گمرک و وزارت صنعت و معدن و تجارت وضع می‌کند. به طور کلی نسبت به صادرات دیگر محصولات، بر صادرات موادغذایی و کشاورزی نظارت سختگیرانه‌تری می‌شود.
بعد از اطلاع از قوانین، صادرکنندگان باید مجوزهای وزارت بهداشت، غذا و دارو را دریافت کنند. علاوه بر این، برای امکان صادر کردن محصولات، نیاز به گرفتن کارت بازرگانی دارید. پس از گرفتن کارت بازرگانی برای گرفتن مجوز صادرات باید تمامی محصولات خود را در لیست عدل‌بندی (پکینگ لیست) قرار دهید. وقتی از این مرحله هم گذر کنید، باید تعرفه‌های گمرکی صادرات محصولات خود را پرداخت کنید.
عوامل تاثیرگذار بر واردات صنایع غذایی و کشاورزی
عوامل متعددی می‌تواند بر واردات مواد غذایی تاثیر بگذارد. شرایط آب و هوایی، وضعیت اقتصادی و موقعیت جهانی می‌توانند باعث شوند یک کشور نتواند برخی از محصولات غذایی و را تولید کند. برای تامین تقاضا، کشورها به واردات محصولات غذایی و کشاورزی رو می‌آورند. سیاست‌های تجاری مانند تعرفه‌ها و سهمیه‌بندی واردات نیز می‌توانند با تغییر قیمت محصولات، بر واردات مواد غذایی تاثیر بگذارند. در نهایت، ترجیحات مصرف‌کننده نیز می‌تواند نقش مهمی در واردات مواد غذایی ایفا کند، زیرا کشورها ممکن است به دنبال واردات محصولاتی باشند که در داخل تولید نمی‌شوند تا نیازهای مصرف‌کننده را برآورده کنند.
عوامل تاثیرگذار بر صادرات صنایع غذایی و کشاورزی
عوامل متعددی از جمله شرایط آب و هوایی و و شرایط دیگری که بر تولید و برداشت محصولات غذایی تاثیر می‌گذارند، می‌تواند میزان صادرات مواد غذایی و کشاورزی را تغییر دهد. سیاست‌های دولت، مانند مالیات صادرات، یارانه‌ها و موافقت‌نامه‌های تجاری که می‌تواند تجارت موادغذایی بین کشورها را تسهیل یا سخت کند از دیگر عواملی هستند که بر صادرات یک کشور تاثیر می‌گذارند.
تغییرات در تقاضای مصرف‌کننده نیز تاثیر بسزایی بر صادرات مواد غذایی دارد و می‌توانند میزان دسترسی و قیمت موادغذایی در بازارهای بین المللی را افزایش یا کاهش دهند.
برای صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی چه چیزهایی را باید بدانید؟
برای این که روند صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی با درستی انجام شود، نیاز است به برخی از قوانین، استانداردها و خط مشی‌های کشور مبدا و مقصد دقت کنید. یک اشتباه کوچک می‌تواند باعث برگشت خوردن محصولات در کشور مقصد شود.
در این بخش به نکاتی می‌پردازیم که باید قبل از صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی به آن‌ها توجه کنید.
1. مقررات توزیع
بسته به الزامات و دستورالعمل‌های کشورها، انواع خاصی از محصولات غذایی محیطی ممکن است مستقیما بدون عوارض گمرکی به مصرف‌کنندگان نهایی از طریق تجارت الکترونیکی فرامرزی فروخته شوند. علاوه بر این، برای محصولات غذایی، کانال‌های توزیع می‌تواند بسیار پیچیده باشد. صادرات ممکن است از طریق چندین واسطه از جمله نمایندگان و توزیع‌کنندگان محصولات وارداتی، عمده‌فروشان و توزیع‌کنندگان فرعی انجام شود.
همانطور که توسط دستورالعمل‌های یک کشور تعیین می شود، ممکن است فقط واردکنندگان دارای مجوز، حق واردات محصولات غذایی را داشته باشند. همچنین ممکن است هر شرکتی که محصولات لبنی، گوشت، غذاهای دریایی و میوه وارد می‌کند، مجوزهای خاصی لازم داشته باشد.
شرکت‌ها و سازمان‌هایی که می‌خواهند صادرات و واردات صنایع‌غذایی و کشاورزی در سطح جهانی انجام دهند، باید در مورد مقرراتی که بر محصول صادر شده اعمال می‌شود و استانداردهای توزیع هر کشور اگاهی کافی داشته باشند.
2. ضدعفونی کردن کانتینرها
حشرات می‌توانند در کانتینرها رشد کرده و باعث ایجاد محیط آلوده در کانتینرها شوند. در صورتی که کاری برای پیشگیری از این اتفاق انجام ندهید، احتمال از بین رفتن محصولات صادراتی در گمرک کشور مقصد به شدت بالا می‌رود.
قبل از ارسال هر محموله حاوی مواد غذایی و کشاورزی، اطمینان حاصل کنید که کانتینر به درستی ضدعفونی شده باشد. مواد ضدعفونی را برای سه روز در کانتینر نگه داشته سپس به طور کامل آن‌ها را خارج کنید.
3. استفاده از ترکیبات شیمیایی مورد توافق
صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی با انعقاد یک قرارداد میان صادرکننده و واردکننده آغاز می‌شود. زمانی که این قرارداد منعقد می‌شود، طرفین معمولا روی مجموعه‌ای از مشخصات کیفی توافق می‌کنند و بسته به اینکه وارد کننده قصد دارد از کالا برای چه منظوری استفاده کند، روی برخی از مشخصات مواد اولیه محصولات توافق می‌شود.
اگر قصد فروش محصولات صنایع غذایی و کشاورزی در بازارهای جهانی را دارید، مطمئن شوید محصولی که ارسال می‌کنید با مشخصات مطابقت دارد، در غیر این صورت، باید با بازرسی فیزیکی موافقت کنید.
در صورتی که واردکننده هستید و می‌خواهید مطمئن شوید محصولی که دریافت می‌کنید مطابق با سفارشتان است، ابتدا نمونه‌ایی از محصول را دریافت کنید و در آزمایشگاه‌های محلی روی آن آزمایشات لازم را انجام دهید. پس از این مرحله، در صورتی که محصولات غذایی کشاورزی مورد تایید شما بود، سفارش خود را ثبت کنید.
4. برچسب‌گذاری و بسته‌بندی
در صادرات و واردات صنایع غذایی و کشاورزی، برای بسته‌بندی هر نوع از محصولات غذایی و کشاورزی، استاندارد خاصی وجود دارد. بسیاری از محصولات غذایی و کشاورزی را می‌توان در کیسه‌های PPE قرار داد.
برای این که بدانید کدام بسته‌بندی برای کدام محصول مناسب است، لازم است با عواملی که کیفیت محصول را کاهش می‌دهند آشنا شوید. بسته‌بندی باید به گونه‌ایی باشد که به محصول صدمه نزند و مطابق استانداردهای بسته‌بندی کشور مقصد باشد.
اکثر کشورها نیاز دارند که تمام مواد غذایی وارداتی، از پیش بسته‌بندی شده و به زبان آن کشور برچسب خورده باشند. برخی از کشورها مشکلی با برچسب به زبان انگلیسی ندارند.
برخی از اطلاعات کلیدی که ممکن است روی برچسب محصولات صادراتی مورد نیاز باشد عبارتند از:
- نام استاندارد مواد غذایی
- لیست مواد تشکیل‌دهنده
- برچسب‌گذاری درصد مواد تشکیل دهنده
- وزن خالص
- نام، آدرس و اطلاعات تماس سازنده و نماینده یا توزیع‌کننده
- تاریخ تولید، تاریخ استفاده در قالب روز/ماه/سال به میلادی و راهنمایی برای ذخیره‌سازی
- نام عمومی افزودنی‌های غذایی همان طور که در استاندارد ملی استفاده می شود
- درجه کیفی
- شماره پروانه تولید مواد غذایی
- کد استاندارد محصول
- محتویات ویژه در صورت وجود (مانند غذای پرتودهی شده، اصلاح شده ژنتیکی، لیست تغذیه برای غذای کودک یا غذای رژیمی)
5. ثبت کسب و کار و محصول
کشورها بسیاری از الزامات سختگیرانه را در مورد محصولات غذایی و آشامیدنی وارداتی اعمال می‌کنند. کلیه توزیع‌کنندگان و تولیدکنندگان مواد غذایی خارجی که محصولات غذایی وارد می کنند معمولا ملزم به ثبت نام در بخش قرنطینه و بازرسی کشور مقصد هستند. اغلب، واردکنندگان باید غذاهای وارد شده و توزیع شده را نیز ثبت کنند و این سوابق را حداقل برای دو سال نگه دارند.
تولیدکنندگان محصولات لبنی، گوشت، غذاهای دریایی و باغبانی به احتمال زیاد قبل از صادرات نیاز به تایید اولیه دارند. صادرکنندگان و دریافت‌کنندگان دسته‌های مختلف مواد غذایی ممکن است نیاز به ارسال اخطار قبلی برای اطمینان از ترخیص محموله‌های خود در گمرک پیدا کنند.
1. آشنایی با قوانین مربوط به صنایع غذایی کشور مقصد
هر کشوری قوانین خاصی برای صنایع غذایی خود دارد که در همه شرایط باید به آن پایبند بود. معمولا کشورهای اروپایی همه از قوانین یکسان پیروی می‌کنند، اما بهتر است قبل از صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی، با دقت همه قوانین مربوط به این صنایع را بررسی کنید.
کشورهای دیگر نقاط جهان، ممکن است قواینی مشابه کشورهای اروپایی داشته باشند یا نداشته باشند. هر صادرکننده صنایع غذایی و کشاورزی باید بداند که این مقررات چیست و باید محصولات خود را با توجه به این قوانین برای صادرات آماده کند. اگر هر یک از قوانین صنایع غذایی کشور مقصد رعایت نشود، ممکن است محموله در بندر کشور مقصد توقیف شود.
برای اطمینان از عدم توقیف محموله، از شرکت واردکننده بخواهید تا همه قوانین و نکاتی که باید رعایت کنید را به شما بگوید. بهتر است این موارد در یک قرارداد رسمی که توسط دو طرف امضا می‌شود، ذکر شده باشد. در صورتی که شما تمامی شرایط را رعایت کرده باشید، هر گونه مشکل احتمالی در بندر مقصد بر عهده وارد کننده خواهد بود.
2. تعرفه‌ها و قوانین
مهم‌ترین چیزی که قبل از اقدام برای صادرات محصولات غذایی باید به آن توجه کنید، قوانین کشور واردکننده یا صادر کننده در حوزه صنایع غذایی است. قراردادهای تجاری و برخی از قوانین می‌توانند روند صادرات و واردات را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از کشورها با یکدیگر قراردادهای تجاری دارند که می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهند. اگر قصد واردات محصولات صنایع غذایی دارید، هزینه‌های گمرکی را هم در نظر بگیرید.
3. مجوزها و تاییدات
صادرکنندگان برای فروش محصولات صنایع غذایی و کشاورزی در بازارهای جهانی باید از شرایط محصول خود برای ورود به یک کشور قبل از شرکت در فعالیت های تجاری یا سرمایه گذاری اطمینان حاصل کنند. کلیه مواد غذایی و نوشیدنی‌های وارداتی ممکن است قبل از صادرات، در مرز توسط آژانس‌های امنیت زیستی و مرزی کشور مقصد مورد تایید قرار گیرند. به همین دلیل، بسیار مهم است که همه محصولات به دقت بررسی شوند.
برخی از کشورها ممکن است قوانین خاصی برای واردات داشته باشند. برای اکثر کشورها، یک پروتکل خاص برای میوه‌های کنسرو شده یا فرآوری شده و سبزیجات منجمد، کنسرو شده یا فرآوری شده، غذاهای فرآوری شده بدون گوشت ضروری نیست. با این حال، بررسی دستورالعمل‌های واردات کشورهای مورد نظر از ایجاد مشکلات بیشتر و هزینه اضافه جلوگیری می‌کند.
1. استفاده از خدمات صادر‌کننده‌های با سابقه
برای جلوگیری از بروز مشکلات احتمالی، می‌توانید از شرکت‌های فعال در صادرات و واردات در صنایع غذایی و کشاورزی کمک بگیرید. این شرکت‌ها به سبب تجربه ایی که در این حوزه دارند، مشکلات صادرات و واردات مانند نقص در مدارک و اسناد، عدم ضدعفونی درست کانتینر و … را می‌دانند و می‌توانند با سرعت بیشتری آن‌ها را حل کنند.
بهره‌مندی از خدمات شرکت‌های با سابقه در فروش محصولات صنایع غذایی و کشاورزی در بازارهای جهانی، از تهیه تمام ابزارهای مورد نیاز برای حمل و نقل اطمینان حاصل کرده و صادراتی موفق به کشور مقصد را برای شما فراهم می‌کند.
جمع‌بندی
همه کشورهای جهان به دلیل شرایط مختلف، نمی‌توانند همه نوع مواد غذایی را تولید کنند. به همین دلیل، به صادرات و واردات در صنایع غذایی رو می‌آورند. کشورهایی که در صنایع غذایی و کشاورزی پیشرو هستند می توانند صادرات محصولات خود را به عنوان یکی از راه‌های تجاری‌سازی محصولات صنایع غذایی و کشاورزی در پیش بگیرند. برای این کار اول از همه لازم است نیاز کشور وارد کننده مشخص شود. انعقاد قرارداد، دریافت مجوز صادرات و آماده‌سازی محصولات برای حمل و نقل از مراحل بعدی صادرات محصول است.
