- گردآورنده : تکتم افروغ
امروزه نوآوری و کارآفرینی پایه و ستون اصلی پیروزی و پایداری تجارت‌ها و کسب و کارهای جهانی برای کسب مزیت رقابتی و افزایش عملکرد آن ها به شمار می‌رود.
طبق عقیده دراکر، در جهانی که دائما در حال تغییر است تنها راه بقای سازمان‌ها نوآوری است.
نوآوری نخستین بار توسط شومپیتر در سال 1934به معنای ساختن یک چیز جدید مطرح شد. نوآوری، در واقع خلاقیت متجلی شده و به مرحله عمل رسیده است، به عبارت دیگر نوآوری یعنی ارائه محصول، فرایند و خدمات جدید به بازار است.
از جمله عوامل تاثیرگذار نوآوری در سازمان‌ها می‌توان به رهبری، ایده‌سازی، ارتباطات موثر، انگیزش درونی، توانمند‌سازی و اعتماد اشاره کرد.
الگوی نوآوری باز در مقابل نوآوری بسته اولین بار در سال 2003 توسط چسبرو مطرح گردید.
در واقع، نوآوری باز با تاکید بر از بین بردن مرزهای بین سازمان و نفوذ‌پذیر کردن آن در مقابل ورود عوامل ارزش‌آفرین خارج از سازمان، احتمال موفقیت و توسعه را بالا برده و ریسک ناشی از خطرات سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد.
علاوه‌بر مزایای استفاده راهبردی از نوآوری باز، احتمال تهدید یکسری خطرات برای سازمان‌ها و کسب و کارها وجود دارد که از جمله‌ی آنها می‌توان به از دست دادن دانش، هزینه‌های هماهنگی بالا، پیچیدگی بیشتر و از دست دادن کنترل اشاره کرد که موجب عدم تمایل استفاده بسیاری از سازمان‌ها از این راهبرد شده است.
همچنین موانعی نیز برای اجرای نوآوری باز در کسب وکارهای متعدد وجود دارد که می‌توان به دو دسته کلی موانع درونی و موانع بیرونی تقسیم کرد که هر یک شامل موارد زیر می‌باشد:
موانع درونی
- عدم اعتماد بین کارکنان
- عدم توجه به مالکیت فکری
- عدم وجود مشوق‌های کافی برای نوآوری در شرکت
- عدم توانایی جذب ایده‌ها
- عدم آگاهی از تغییرات تکنولوژیک
- ارتباط ضعیف مدیریت با کارکنان
- ارتباط ضعیف سازمان با مشتریان و رقبا
- وجود افرادی با تخصص پایین در سازمان
- بی‌توجهی به فعالیت‌های نوآورانه کارکنان
- عدم پویایی سازمان
- عدم ایجاد هماهنگی بین فعالیت‌های نوآوری و سایر فعالیت‌های روزانه کسب و کار
- و عدم اختصاص منابع مالی و زمان مناسب برای فعالیت‌های نوآورانه
موانع بیرونی
- شامل موانع سیاسی
- موانع فرهنگی
- عدم وجود بازاری برای فروش فناوری
- ارتباط ضعیف بین صنعت و دانشگاه
- فضای رقابتی ضعیف در جامعه
- عدم اعتماد به شرکای بالقوه
- عدم آگاهی از دولت و قانون و وجود برخی قوانین دست و پاگیر
با وجود تمامی مزایا، تهدیدها، محدودیت‌ها و موانع بیان شده، امروزه به‌کارگیری نوآوری باز در سازمان‌ها به یک اصل ضروری و حیاتی تبدیل شده است زیرا که روند آتی کسب و کارها به سمت بهره‌گیری از خرد جمعی و دانش برون‌سازمانی در حال پیشروی است.
